cserc.ifro.ir > منوی اصلی
  منوی اصلی     شنبه 8 اردیبهشت 1403   ورود  
اخبار
برگزاری جلسه دفاعیه پروژه" تکثیر وکشت انبوه زئوپلانکتون مناسب جهت تغذیه شانه دار مهاجم Mnemiopsis leidyi در منطقه جنوب دریای خزر"
چهار شنبه 30 تیر 1395
جلسه دفاعیه پروژه تکثیر وکشت انبوه زئوپلانکتون مناسب جهت تغذیه شانه دار مهاجم Mnemiopsis leidyi در منطقه جنوب دریای خزر " توسط آقای دکترسید محمد وحید فارابی ساعت 10 صبح چهارشنبه 30/4/95 در سالن جلسات این مرکز برگزار گردید...

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر جلسه دفاعیه پروژه تکثیر وکشت انبوه زئوپلانکتون مناسب جهت تغذیه شانه دار مهاجم Mnemiopsis leidyi در منطقه جنوب دریای خزر " توسط آقای دکترسید محمد وحید فارابی ساعت 10 صبح چهارشنبه 30/4/95 در سالن جلسات این مرکز برگزار گردید.

 

خلاصه

گونه زئوپلانکتونی Acartia tonsa یکی از گونه­های پاروپایان بوده،که در پهنه وسیعی از دریای خزر وجود دارد. این گونه یکی از مهمترین غذا­های زنده برای تغذیه لارو مهره داران و بزرگ بی مهرگان آبزی محسوب می گردد. به واسطه بالا بودن تراکم A. tonsa نسبت به سایر گروه­های زئوپلانکتونی، غذای اصلی شانه­دار مهاجم دریای خزر Mnemiopsis leidyi است. لذا در این تحقیق به عنوان گونه هدف در دو مرحله برای تعیین زی فن تولید انبوه در یک طرح کاملاً تصادفی متعادل مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا اثر تراکم پذیری مولدین نر: ماده (24:24، 12:12 و 8:8 تعداد در لیتر) در حجم آبی مختلف (5، 10 و 15 لیتری) و در شوری 17 گرم در هزار و دوره نوری 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنائی در دمای 29 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحت آزمون F نشان داد که اختلاف میزان تولید ناپلیوس در هر سه تیمار از نظر آماری معنی­دار نبودند (05/0<p )، اما از مرحله کپه­پودید و بالاتر دارای اختلاف معنی­دار آماری بین آن­ها وجود داشت. به طوری که تیمار شماره 3 (ظروف 15 لیتری با تراکم 8:8 از مولدین گونه A. tonsa ) از بازماندگی بالاتری نسبت به تیمار شماره یک برخوردار بود (05/0>p و آزمون دانکن) و با تیمار شماره دو اختلاف معنی دار آماری نداشت (05/0<p و آزمون دانکن). در مرحله دو اثر متقابل شوری آب (12 و 17 گرم در هزار) و دمای آب (23، 25 و 29 درجه سانتی گراد) در دوره نوری (12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی)، حجم آبی (15 لیتر) و تراکم مولدین (10 عدد مولد ماده و 10 عدد مولد نر) یکسان مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که دمای آب و اثر متقابل دما و شوری آب تاثیری بر میزان تولید ناپلیوس و کپه­پودید نداشت(05/0<p و آزمون دانکن). اما تغییرات شوری آب بر میزان تولید ناپلیوس و کپه­پودید موثر بوده است و بیشترین میزان تولید در تیمار یک (شوری 17 گرم در هزار و دمای 29 درجه سانتی گراد) حاصل گردید (05/0>p و آزمون دانکن). در این تیمار 248 ناپلیوس،551 کپه­پودید و 262 موجود بالغ در یک دوره یازده روزه بدست آمد. بنابراین امکان تکثیر انبوه A. tonsa در محیط آزمایشگاه وجود دارد.

 


تعداد بازديد:710
Copyright (c) 2024 cserc.ifro.ir
Powered by taJan System Co